Ματ σε δύο υφέσεις - Παραφωνία σε κόκκινο 歌词

Μες στης πόλης την πενία και την πτώση
που πουλήθηκε και θάμπωσε το φως,
δεν υπάρχει μια ιδέα να τρυπώσει
στου γεμάτου μου μυαλού το καθεστώς.
Και ενώ η πεμπτουσία της ψυχής μου
συνοψίζεται σ`ακέραιους αριθμούς,
η φωνή των φιλοσόφων της φυλής μου
του κελιού μου δυναμώνει τους κλοιούς.
Κι εσύ παράφωνα παίζεις
κι όλο σ`αρέσει ν`ακούς,
τη φωνή μου που σβήνει
σε υπόγειους ρυθμούς.
Σαν απ`όνειρο βαθύ τα μάτια ανοίγω
και μια πόρτα αντικρίζω ανοιχτή
με κυριεύει η αγωνία να ξεφύγω
της διαρκούς ανοησίας τη σπουδή.
Στην απόκρυφη του έρωτα παγίδα
βασιλεύει μια αρχαία μουσική,
σαν υπόκρουση στην όποια μου ελπίδα
η αντίθεση του ήχου παραμένει ζωντανή.
这个歌词已经 258 次被阅读了