Της νύχτας το κοράκι
και της αυγής το αηδόνι
μέσα μου κάνανε φωλιά,
στο στόμα μου μαύρα φτερά,
μα στην καρδιά μου ξημερώνει.
Μια μοναξιά αγκαθερή
και μια σιωπή όλο άνθη
στον κήπο μου φυτρώσανε,
τα δάχτυλα ματώσανε,
μα έχω τραγούδια στο καλάθι.
Αχ, καταρράχτης της οργής
κι αγάπης ποταμάκι
τρέχουν από τα μάτια μου,
γεμίζω τα κανάτια μου,
έλα να πιείς κρύο νεράκι.