Μέσ’ στο βαθύ σκοτάδι απόψε θε να `ρθω,
για να σου πω μωρό μου, γα σε πώς θα χαθώ.
Τ’ αράπικά σου μάτια κι η μαύρη σου ελιά,
βαθειά μου την πληγώσαν τη δόλια μου καρδιά.
Φτωχό παιδί κι αν είμαι έχω τρανή καρδιά,
καρδιά γεμάτη πλούτη κι ολόθερμη αγκαλιά.
Μην το θαρρείς πως βρίσκεις στα πλούτη τη χαρά,
πεντάρα δεν αξίζουν, σαν λείπει η καρδιά.