Μη θέλεις το τραγούδι μου
χαρά κι ελπίδα να ’χει
αφού προδόθηκα από σε
στην πιο μπαμπέσα μάχη.
Το πιο βαρύ ζεϊμπέκικο
για σένα τραγουδάω
και μέσ’ απ’ το τραγούδι μου
τον πόνο μου ξεχνάω.
Μη θες να δεις τα μάτια μου
στα δάκρυα μουσκεμένα
ούτε λουλούδια να κρατούν
τα χέρια μου για σένα.
Το πιο πικρό τραγούδι μου
για σένα τραγουδάω
κι όσοι μ’ ακούν ας μη θαρρούν
πως τάχα δεν πονάω.