Χθες το βράδυ οι φίλοι σου
ήρθανε να με δούνε
συντροφιά να μου κάνουνε
και μαζί μας να πιούνε
Και τους παίρνει παράπονο
και δεν βγαίνουν οι λέξεις
ευτυχώς που δεν ήσουνα
απο κάπου να βλέπεις
Με ρωτάνε οι φίλοι
μια κουβέντα δε λέω
κι όλο στρέφω το βλέμμα
να μη δούνε πως κλαίω
Με ρωτάνε οι φίλοι
πόσο φταίς, πόσο φταίω
προσποιούμαι και τάχα
πως σε ξέχασα λέω
Χθες το βράδυ οι φίλοι σου
φύγανε μεθυσμένοι
το τραγούδι σου λέγανε
κι ήταν όλοι θλιμμένοι
και τους βρήκε ξημέρωμα
στη βροχή και στο κρύο
ευτυχώς που δεν ήσουνα
στο στερνό τους αντίο
Με ρωτάνε οι φίλοι
μια κουβέντα δε λέω
κι όλο στρέφω το βλέμμα
να μη δούνε πως κλαίω
Με ρωτάνε οι φίλοι
πόσο φταίς, πόσο φταίω
προσποιούμαι και, τάχα
πως σε ξέχασα λέω
προσποιούμαι και, τάχα
πως σε ξέχασα λέω