Το `χα καημό και μεράκι μου
να φύγω απ’ το χωριουδάκι μου,
να φύγω απ’ το χωριουδάκι μου
καβάλα στο γαϊδουράκι μου.
Στο ξωκλήσι προσκύνησα
κι ένα βράδυ ξεκίνησα.
Τα δέντρα που με κοιτούσανε
με λύπη με χαιρετούσανε,
με λύπη με χαιρετούσανε
πού πας και φεύγεις ρωτούσανε.
Όλα γύρω μου κλαίγανε
μη μας φεύγεις μου λέγανε.
Μα πριν να φτάσω στο μύλο μου
γυρνώ και βλέπω τον σκύλο μου,
κι είδα στα μάτια τον πόνο του
που θα τον άφηνα μόνο του.
Μες στα μάτια με κοίταγε
και να μείνω μου ζήταγε.
Και μου `φυγε το μεράκι μου
πριν φύγω απ’ το χωριουδάκι μου
και γύρισα στο σπιτάκι μου
καβάλα στο γαϊδουράκι μου.
Όλα γύρω γελούσανε
και γλυκά με φιλούσανε.