Ποτέ σου δε μ’ αγάπησες, ποτέ σου.
Δεν πόνεσες, δεν έκλαψες για μένα.
Δεν ένιωσες τις δύσκολες στιγμές μου.
Κοντά σου παν τα χρόνια μου χαμένα.
Κι αναρωτιέμαι, κι αναρωτιέμαι
τι έχω φταίξει και τυραννιέμαι.
Σου έδωσα το αίμα της καρδιάς μου
κι εσύ μ’ αχαριστία με πληρώνεις.
Προτού να γιατρευτούνε οι πληγές μου
ξανά μου τις σκαλίζεις, τις ματώνεις.
Κι αναρωτιέμαι, κι αναρωτιέμαι
τι έχω φταίξει και τυραννιέμαι.