Δε θέλω πια να είμαι κανενός,
όσο και να με τρώει ο καημός.
Στη μοναξιά θα ζήσω
κι ένα πρωί θα σβήσω
σε μια ζωή που όλο γράφει "προσεχώς".
Και δε θέλω πια να με θυμάσαι
και δε θέλω πια να μ’ αγαπάς,
ούτε και από τα όνειρά μου να περνάς.
Δε θέλω πια κανείς να μ’ αγαπά,
εγώ είμαι ουρανός σε ξενιτιά.
Στις ερημιές γυρνάω
και μέσα μου πονάω,
χωρίς αγάπη κι από σένα μακριά.
Και δε θέλω πια να με θυμάσαι
και δε θέλω πια να μ’ αγαπάς,
ούτε και από τα όνειρά μου να περνάς.