Ποια χέρια πήραν, πήραν τα κεριά
Κι ήρθε ξανά, κι ήρθε ξανά το βράδυ
Και δεν μπορεί η παρηγοριά
Να με βρει στο, να με βρει στο σκοτάδι
Αυτά τα χέρια είναι δικά σου
Και τα `χεις στείλει για να με δικάσουν
Είναι μαχαίρια που `χουν τ’ όνομα σου
Αυτά τα χέρια, τα χέρια τα δικά σου
Ποια χέρια γίναν, γίνανε σπαθιά
Χριστέ και Παναγιά μου
Κι από το στήθος, στήθος μου βαθιά
Θα κόψουν την, θα κόψουν την καρδιά μου
Αυτά τα χέρια είναι δικά σου
Και τα `χεις στείλει για να με δικάσουν
Είναι μαχαίρια που `χουν τ’ όνομα σου
Αυτά τα χέρια, τα χέρια τα δικά σου