Στο σπίτι μας το γκρεμισμένο
μη θες να χτίσεις τη φωλιά,
θα πάει το δάκρυ σου χαμένο,
δεν ζωντανεύουν τα παλιά.
Θα πάει το δάκρυ σου χαμένο,
δεν ζωντανεύουν τα παλιά.
Αν μ’ αγαπάς είν’ αργά,
μην περιμένεις ξανά
να ζωντανέψεις με δάκρυ
την γκρεμισμένη φωλιά.
Στο σπίτι μας το γκρεμισμένο
σαν έρθεις κάποιο δειλινό
θα βρεις τον κήπο μαραμένο
και `μένα κάπου να θρηνώ.
Θα βρεις τον κήπο μαραμένο
και `μένα κάπου να θρηνώ.
Αν μ’ αγαπάς είν’ αργά,
μην περιμένεις ξανά
να ζωντανέψεις με δάκρυ
την γκρεμισμένη φωλιά.