Καλώς να ’ρθεις σου είχα πει
μια μέρα μεσημέρι
κι άφησα πόρτες ανοιχτές.
Μεμιάς σου έσβησα το χτες
και σου ’σφιξα το χέρι.
Βρήκες ακόμα μια πληγή
χωρίς να έχει κλείσει.
Με μία σου απλοχεριά
έδωσες κι άλλη μαχαιριά
σ’ αυτήν που `χες ανοίξει.
Καλώς να ’ρθεις σου είχα πει
και ας με είχες πληγώσει.
Γέμισες μια καρδιά καημό
και φτάσαμε στο χωρισμό
γιατί δε μ’ είχες νιώσει.
Βρήκες ακόμα μια πληγή
χωρίς να έχει κλείσει.
Με μία σου απλοχεριά
έδωσες κι άλλη μαχαιριά
σ’ αυτήν που `χες ανοίξει.