Μες του μυαλού την ερημιά
βγαίνουν τα όνειρα σεργιάνι
και στη δική σου γειτονιά
κατηφορίζουν κάθε βράδυ
Μα εσύ δεν είσαι πουθενά
κι ο ύπνος τώρα δε με πιάνει
κι από τα μάτια μου καφτά
τρέχουν τα δάκρυα ποτάμι
Απόψε θέλω να σε δω
και να σε πάρω αγκαλιά μου
στο πλάι σου να κοιμηθώ
και να ξυπνήσεις συντροφιά μου
Απόψε θέλω να σου πω
οτι ακόμα σ’ αγαπάω
χωρίς εσένα δεν μπορώ
και δύσκολες στιγμές περνάω
Μέσα σ’ ενθύμια παλιά
που έχουν μείνει στο συρτάρι
ψάχνω να βρω μια συντροφιά
παρέα τώρα να μου κάνει
Διαβάζω λόγια που `χες πει
λόγια που σβήστηκαν στο χρόνο
κι από το στόμα μια φωνή
να βγάλω θεε μου θέλω μόνο