Φόρα το ζωνάρι σου Απρίλη μου,
για μι’ αγάπη μάτωσα τα χείλη μου,
στα φιλιά της νύχτας παραδόθηκα,
ήρθε η αυγή, μετά ματώθηκα.
Ό, τι αγαπάω μου το πήρανε
μαύρη μέρα η μοίρα που με μύρανε,
όμως ξημερώνει πάλι, κοίταξε,
η ελπίδα πάλι κάτι μου `ταξε.
Μόνη μέσ’ στα τρίστρατα μ’ αφήσανε,
τρεις φορές το αίμα μου πουλήσανε,
παίξανε στα ζάρια τα φεγγάρια μου,
κλάψε τώρα για τ’ απομεινάρια μου.
Ό, τι αγαπάω μου το πήρανε
μαύρη μέρα η μοίρα που με μύρανε,
όμως ξημερώνει πάλι, κοίταξε,
η ελπίδα πάλι κάτι μου `ταξε. ( χ3 )