Και ντ’ έπαθες χαμέμηλον
Και στέκεις μαρεμένον
Γιαμ η ρίζα σ’ εδίψασεν
Γιαμ ο καρπό σ’ ελάεν
Γιαμ ασά χαμελόκλαδα σ’
Κανέναν εζαλίεν
Νια η ρίζα μ’ εδίψασεν
Νια ο καρπό μ’ ελάεν
Νια ασά χαμελόκαδα μ’
Κανέναν εζαλίεν
Έναν κορίτσ’ κι έναν παιδίν
Ση ρίζα μ’ εφιλέθαν
Εποίκαν όρκον κι όμοισμα
Να μη εφτάν’ χωρισίαν
Ατώρα εχωρίγανε
Γιαμ έχω ασό κρίμαν