Βυζαντινέ μου κι άγιε,
καημέ μου εσύ, παράλογε,
Αγιά Σοφιάς μαλάματα
είν’ τα πικρά του κλάματα,
Αγιά Σοφιάς μαλάματα
είν’ τα πικρά του κλάματα.
Μην του ματώνεις την καρδιά,
μην του θυμώνεις τη ματιά για λόγια ξένα,
δίπλα μου άσ’ τον να ξεχνά,
σφάλματα πια να μη μετρά στα περασμένα.
Βυζαντινέ μου κι άγιε,
καημέ μου εσύ, παράλογε,
δώσε να πιω μεταλαβιά
κάθε μια πίκρα του παλιά,
δώσε να πιω μεταλαβιά
κάθε μια πίκρα του παλιά.
Μην του ματώνεις την καρδιά,
μην του θυμώνεις τη ματιά για λόγια ξένα,
δίπλα μου άσ’ τον να ξεχνά,
σφάλματα πια να μη μετρά στα περασμένα.