Ας ήμουν βρόχινο νερό
να βρέχω τα μαλλιά σου,
να πέφτει η σταλαγματιά
δάκρυ στα βλέφαρα σου.
Ας ήμουν τ’ αεράκι που
φυσάει στη γειτονιά σου
να μ’ ανασαίνεις για να μπω
βαθιά στα σωθικά σου.
Ας ήμουνα το μέλλον σου
κι όχι το παρελθόν σου
να ζωντανεύεις το παρόν
με το χαμόγελο σου.
Ας ήμουν ο καθρέφτης σου
κρυφά να καμαρώνω
μέσα μου να κοιτάζεσαι
να κυνηγάς το χρόνο.
Ας ήταν στο ραδιόφωνο
ν’ ακούσεις τη φωνή μου
σ’ εκείνη τη συχνότητα
που βγαίνει απ’ την ψυχή μου.
Ας ήμουνα το μέλλον σου
κι όχι το παρελθόν σου
να ζωντανεύεις το παρόν
με το χαμόγελο σου.