Αχ να `μουνα δεντράκι
να πίνω απ’ τον καημό σου.
Να κάνω τον καρπό γλυκό
να χαίρεσαι τον εαυτό σου.
Αχ να `μουνα δικός σου..
Να σου `φερνα ψιλή
βροχή με μιαν αναπνοή μου.
Για να γλιτώνεις τα φτερά
σαν φλέγονται πουλί μου.
Αχ να `σουνα δική μου.
Να είχα κι ένα άνοιγμα
μέσα μου να κουρνιάζεις.
Σα σε ζυγώνει ο κεραυνός
κι απ’ τη ζωή τρομάζεις.
Ψυχή μου πως μου μοιάζεις.
Βρε να `χα και δυο τζίτζικες
χαζά να σου τα λένε.
Να μου γελάσουν μια φορά
τα μάτια σου κι ας κλαίνε
που ακόμα τονε θένε.