Μαμά γιατί κουφαίνεσαι
την ώρα που μιλάω
και που παραμιλάω
Το ξέρω ακούς την τηλεόραση
την χύτρα ασφαλείας
την πυροσβεστική ακούς
την πόρτα που χτυπάει
τ’ασθενοφόρο που περνάει
Μόνο εμένα δεν ακούς
Και ήσυχη την πόρτα μας
διαβαίνεις
και πας στον έρανο
στην εκκλησία
σε επισκέψεις τυπικές
και βόλτα στην πλατεία
Μόνο εμένα δεν ακούς
Κι όταν σου λένε για παιδιά
που πέρνουνε ναρκωτικά
διπλό σταυροκοπιέσαι
φτύνεις τον κόρφο σου
χτυπάς και ξύλο
και δεν ρωτιέσαι..
Δεν ρωτιέσαι
γιατί σ’ εχω ανάγκη
σ’ έχω μεγάλη ανάγκη
σ’ έχω ανάγκη
Μαμά γιατί κουφαίνεσαι
την ώρα που μιλάω
και που παραμιλάω
μόνο εμένα δεν ακούς...
μόνο εμένα δεν ακούς...