Θα σ’ αναζητώ στα μάτια μου και με φωτιές
σαν αστροφεγγιά κι είναι οι δικές σου ευχές
σ’ άκουγα να λες ένα ποτάμι είν’ ο καιρός,
πόρτες σφαλιστές που ανοίγουνε στο χτες.
Θα σ’ αναζητώ κι ο κόσμος γύρω μια απειλή
μοιάζει με κραυγή που δεν ξεσπά,
μόνο μου πνίγει την καρδιά.
Θα σ’ αναζητώ κι ολονυχτίς θα καρτερώ
σαν μικρό παιδί την αστραπή
στην αγκαλιά σου για να μπω.
Δείλι απατηλό φιγούρα άγρια και χλωμή
έγινες βροχή και μούσκεψες την γη.