Μέσα στο δικό μου χώρο
κολυμπώ ξανά και λιώνω
γέννημα και θρέμμα του συρμού
η σκιά μου με χαζεύει
περπατάω με κοροϊδεύει
και οι φίλοι με χειροκροτούν.
Η δική σου η φιγούρα
μέσα από καθρέφτες με κοιτά
σχήματα θολά κι ελλείψεις
του μυαλού μου οι αισθήσεις
κάποιας εκστρατείας μακρινής.
Μηχανές που ολόγυρά μου
τραγουδάνε τα όνειρά μου
μ’ έναν ήχο που δεν τον ακούς
και εσύ που με τρελαίνεις
κι ας νομίζεις πως δε μ’ αγαπάς.
Άφησα αυτή την ώρα
να σου διηγηθώ πως τώρα
δεν υπολογίζω πουθενά
η μοναδική μου νίκη
ο θάνατός μου μου ανήκει
άλλο θρίλερ σε άδειο σινεμά.
Μόνο εσύ που θα μου λείψεις
κι ας νομίζω πως δε μ’ αγαπάς.
Μέσα στο δικό μου χώρο
κολυμπώ ξανά και λιώνω
γέννημα και θρέμμα του συρμού.