Πόσα ποτήρια ξέχειλα ήπια κι απόψε πάλι
ψάχνωντας να βρω λησμονιά μες του πιοτού τη ζάλη
Θέλω να ξεσπάσω τα ντέρτια μου να πω
σ’ αυτόν τον ψεύτη κόσμο τι κέρδισα κι αν ζω
Ήπια λογιών λογιών κρασί μα λησμονιά δεν φέρνει
κι πόνος την καρδούλα μου σαν σκλάβα που την παίρνει
Θέλω να ξεσπάσω τα ντέρτια μου να πω
σ’ αυτόν τον ψεύτη κόσμο τι κέρδισα κι αν ζω
Σαν το ανήμερο θεριό η συμφορά με πνίγει
βαριές πληγές αγιάτρευτες στα στήθια μου ανοίγει
Θέλω να ξεσπάσω τα ντέρτια μου να πω
σ’ αυτόν τον ψεύτη κόσμο τι κέρδισα κι αν ζω