Όταν το βλέμμα σου κοιτάζω
βυθίζομαι μες στη σιωπή
σ’ένα κατάστρωμα αράζω
και ταξιδεύω με βροχή
Μοιάζει η αγάπη καταιγίδα
κι εγώ γυρεύω να κρυφτώ
είν’ το κορμάκι σου ασπίδα
που με γλιτώνει απ’τον καημό
Όταν στο πλάι μου ξαπλώνεις
και μου χαϊδεύεις τα μαλλιά
όλους τους φόβους σου τους διώχνεις
και η ζωή χαμογελά
Μοιάζει η αγάπη καταιγίδα...