Από τραπέζι σε τραπέζι
τ’ αηδόνι η Τζέην η νέγρα
ελπίζει κάποτε να γίνει
στο Μπροντγουέι
η Τζέιν η χρυσή φωνή.
Τους ύμνους της φυλής της λέει
μα πιότερο σ’ αυτούς αρέσει
που η μαύρη Τζέιν στο κρεβάτι κλαίει.
Από κρεβάτι σε κρεβάτι
η πόρνη η Τζέιν η νέγρα
ελπίζει τύχη νά `χει απόψε
όποιος και νά `ναι
η Τζέιν είναι η πιο φτηνή.