Το παιδί το λέγαν Γιάννη
κι είχε πέσει να πεθάνει,
από έρωτα ποτάμι, από έρωτα φαρμάκι,
μια χαρά παλικαράκι,
από έρωτα ποτάμι, από έρωτα φαρμάκι,
μια χαρά παλικαράκι.
Τ’ αγόρια στήσανε, στην άπονη, καρτέρι,
άλλος κρατάει κεραυνό κι άλλος αστέρι,
η αγάπη, σαν λαβωματιά, πονά,
θα βουήξουνε απόψε τα στενά,
θα βουήξουνε απόψε τα στενά.
Το παιδί το λέγαν Γιάννη
κι έγειρε για να πεθάνει,
από αγάπη και μαράζι θα μας σβήσει τ’ αστεράκι
μια χαρά παλικαράκι,
από αγάπη και μαράζι θα μας σβήσει τ’ αστεράκι
μια χαρά παλικαράκι.
Τ’ αγόρια στήσανε, στην άπονη, καρτέρι,
άλλος κρατάει κεραυνό κι άλλος αστέρι,
η αγάπη, σαν λαβωματιά, πονά,
θα βουήξουνε απόψε τα στενά,
θα βουήξουνε απόψε τα στενά.