Την καρδιά μου να μπορούσα
να σου την ταχυδρομούσα.
Να στη στείλω συστημένη
να διαβάσεις τι συμβαίνει.
Με τη ζυγαριά στο χέρι
μού ’στησες κρυφό καρτέρι.
Λες και της καρδιάς τα φύλλα
είναι βύσσινα και μήλα.
Τι καρδιά κακούργου νά ’χα
είκοσι χρονών μονάχα.
Και το λες όπου γυρίζεις
και μου το καταλογίζεις.