Από κάμπους και λαγκάδια
κατεβαίνει η αγροτιά,
μ'υψωμένα τα δρεπάνια
χαιρετάει την εργατιά.
Χρόνια τώρα εμείς σκυμμένοι
σκάβουμε τη μαύρη Γης
και τα πλούτη μας τα παίρνουν
οι τυράννοι οι αστοί.
Ό,τι βλέπουμε μπροστά μας
απ'τα χρόνια τα παλιά,
στη δουλειά μας τα χρωστάμε,
ζήτω-ζήτω η εργατιά!
Ας ξεχάσουμε τα μίση
ολα εκείνα τα παλιά,
κι ας υψώσουμε τα ξίφη
όλοι για τη λευτεριά.