Ήρθ’ η μοίρα σαν τον κλέφτη
για ν’ αρπάξει έτσι σκληρά
τα γαλάζια σου τα μάτια
που μου δίναν τη χαρά
Ποτέ δε θα ξεχάσω τέτοια μάτια
μάτια που δε θα πάψω ποτέ ν’ αγαπώ
μάτια που τα `χα κλείσει σε παλάτια
της πιο όμορφης αγάπης το σκοπό
Ποτέ δε θα ξεχάσω τέτοια μάτια
που είχαν ζωγραφισμένο τον ουρανό
για το χαμόγελό τους, τα γινάτια
θα κρυβοσβήνω πάντα, θα πονώ
Ποτέ δε θα ξεχάσω τέτοια μάτια
μάτια που δε θα πάψω ποτέ ν’ αγαπώ
μάτια που τα `χα κλείσει σε παλάτια
της πιο όμορφης αγάπης το σκοπό
Ποτέ δε θα ξεχάσω τέτοια μάτια
που είχαν ζωγραφισμένο τον ουρανό
για το χαμόγελό τους, τα γινάτια
θα κρυβοσβήνω πάντα, θα πονώ