Θάνατε χάρε κι αν σε πουν,
όπως κι αν σ’ ονομάσουν
κείνη την ώρα θα ριγούν
μαζί σου θα τα χάσουν.
Μένα ποτέ δεν μ’ άκουσες
όνομα να σου λέω
ρουσφέτι να σου ζήτησα
ούτε και θανατέω.
Ούτε πως είσαι άπονος
δε σκέφτηκα ποτέ μου
και ότι ώρα θες να `ρθεις
έχεις κλειδί το ναι μου.
Άστην αυτή που σου ζητώ
στη ζήση να υποφέρει
το λάθος της ν’ αφήσει εδώ
κει επάνω μη το φέρει.