Σε κάποιο δρόμο έρημο
έρημο ρημαγμένο
με βρίσκουν τα χαράματα
από τους φίλους μακριά
κι απ’ όλους ξεχασμένο!
Και κλαίω σαν παιδί μικρό
που έχει μείνει μοναχό!
Σ’ αυτό το δρόμο το στενό
στενό σκοτεινιασμένο
τραγούδια λέω μαγικά
και λογαριάζω μοναχά
της μοίρας το γραμμένο!
Σε κάποιο δρόμο έρημο
έρημο ρημαγμένο
τώρα για μόνη συντροφιά
έχω τη μαύρη μοναξιά
κι εσένα να προσμένω!