Μ’ έχει φάει η αγωνία
μ’ αγαπάς δεν μ’ αγαπάς,
αν με θες όπως σε θέλω
ή για μένα δεν πονάς.
Αχ αλίμονο σε μένα
παν’ τα νιάτα μου χαμένα
και χαράμι η καρδιά.
Είναι ο πόνος μου μεγάλος
και η πίκρα μου βαριά,
ν’ αγαπώ και να μην ξέρω
αν κι εκείνη μ’ αγαπά.
Που να μάθω την αλήθεια
ποιος σ’ εμένα θα το πει,
για να πάψει η αγωνία
να μου τρώει τη ζωή.
Αχ αλίμονο σε μένα
παν’ τα νιάτα μου χαμένα
και χαράμι η καρδιά.
Είναι ο πόνος μου μεγάλος
και η πίκρα μου βαριά,
ν’ αγαπώ και να μην ξέρω
αν κι εκείνη μ’ αγαπά.