Έχει νυχτώσει
κι εμείς σιωπηλοί
κάτι μας δένει τη σκέψη
ένα φουστάνι και ένα φιλί
τη ρότα μας έχουν νοθέψει
Αλλού το ρεσάλτο κι αλλού ο καβγάς
δυο πράσινα μάτια σε λιώνουν
αλλού η αλμύρα κι αλλού ο νοτιάς
εδώ στη στεριά σε πληγώνουν
Η ψυχή, ψυχή μου θέλει
φρέσκο του πελάγου αγέρα
κι η ματιά καρδιά μου θέλει
ν’αγναντεύει κάθε μέρα