Προχθές στον ύπνο μου
Βρέθηκες δίπλα μου
Κι’ήταν ωραία όπως πρώτα η ζωή
Πάλι μου μίλαγες πάλι με φίλαγες
Ώσπου με ξύπνησε ένας πόνος το πρωί
Μα όταν άπλωσα τα χέρια μου σ’εσένα
Είδα με πόνο πως δεν ήσουν πουθενά
Και τα χαράματα με πιάσαν κλάματα
Αχ! και να σ’έβλεπα στον ύπνο μου ξανά
Αχ! πόσο θάθελα ποτέ να μην ξυπνήσω
Και νάναι τ’όνειρο ολόκληρη ζωή
Μα τα χαράματα με πιάσαν κλάματα
Γιατί δεν ήσουνα στο πλάι μου εσύ