Για σένανε ξεκίνησα
μα νύχτωσα στο δρόμο,
και είναι η νύχτα σκοτεινή,
χωρίς κανέν’ αστέρι,
ας μ’ έπαιρνε ένα σύννεφο,
κοντά σου να με φέρει,
να ζεσταθεί στον κόρφο σου
το κρύο μου το χέρι.
Περίμενέ με, αγάπη μου,
θα νυχτοπερπατήσω,
το μονοπάτι θα το βρώ
γιατί η καρδιά το ξέρει
κι αν την ακούσω την καρδιά
κοντά σου θα με φέρει,
να ζεσταθεί στον κόρφο σου
το κρύο μου το χέρι.