Ένα κουκλί μελαχροινό, κάθε αυγή και δειλινό
κρυφό σαράκι γίνεται και στην καρδιά τρυπώνει,
κι αναστενάζω και πονώ για ένα κουκλί μελαχροινό,
μελαχροινό και νόστιμο, γλυκό σαν το πεπόνι.
Μουτράκι σαν ροδάκινο, κορμάκι σαν γιαρμάδα,
και το κουκούτσι μύγδαλο, γεμάτο νοστιμάδα,
και το κουκούτσι μύγδαλο, γεμάτο νοστιμάδα.
Είναι τα μάτια του γλαρά κι έχει δυο χείλια φλογερά
που δίνουν ένα φίλημα κι η πυρκαγιά φουντώνει,
μ’ έκανε πτώμα ζωντανό ένα κουκλί μελαχροινό
μελαχροινό και νόστιμο, γλυκό σαν το πεπόνι.
Μουτράκι σαν ροδάκινο, κορμάκι σαν γιαρμάδα,
και το κουκούτσι μύγδαλο, γεμάτο νοστιμάδα,
και το κουκούτσι μύγδαλο, γεμάτο νοστιμάδα. ( χ2 )