Ήταν χλωμά τα χείλη σου
στου χωρισμού την ώρα
και `σταζες στο μαντήλι σου
το δάκρυ μου σαν τώρα.
Και στο νου
και στο νου μου το μαράζι
σαν βαρύ, σαν βαρύ
πικρό χαλάζι.
Πόσο πονώ αγάπη μου
στο λέω με το δάκρυ,
εσύ στην μια άκρη του ουρανού
κι εγώ στην άλλη άκρη.
Και στο νου
και στο νου μου το μαράζι
σαν βαρύ, σαν βαρύ
πικρό χαλάζι.