Ζούσα μέσα στο σκοτάδι
κι ούτε ένα χάδι
ούτε ένα φιλί.
Νύχτες δίχως ένα αστέρι
μια χαρά ένα ταίρι
στην πικρή ζωή
και τότε ένα πρωί.
Τι χαρά όλα είν’ ωραία
η πιο καλή παρέα
εγώ και η χαρά.
Τι χαρά τα δικά σου χέρια
μου φέραν καλοκαίρια
μου δώσανε φτερά.
Θα τραγουδάμε νύχτα μέρα
κι η αγάπη θα φουντώνει
μια αγάπη που δεν τελειώνει.
Και θα περνούν τα χρόνια
αγάπη μου αιώνια
σαν όνειρο που βλέπεις
κι όλο χαμογελάς.
Τι χαρά όλα είν’ ωραία
η πιο καλή παρέα
εγώ και η χαρά.
Τι χαρά τα δικά σου χέρια
μου φέραν καλοκαίρια
μου δώσανε φτερά.
Κράτα το δικό μου χέρι
να φτάσουμε τ’ αστέρι
που λάμπει εκεί ψηλά.
Μόνο η δική σου αγάπη
στεγνώνει κάθε δάκρυ
και φέρνει την χαρά,
για πάντα την χαρά.
Να το ξέρεις
δε θα χωριστούμε
και πάντοτε θα ζούμε
οι δυο μας τρυφερά.
Κι αν μια μέρα
στάξει κάποιο δάκρυ
στων ματιών την άκρη
θα είν’ από χαρά.
Θα τραγουδάμε νύχτα μέρα
κι η αγάπη θα φουντώνει
μια αγάπη που δεν τελειώνει.
Και θα περνούν τα χρόνια
αγάπη μου αιώνια
σαν όνειρο που βλέπεις
κι όλο χαμογελάς.
Τι χαρά όλα είν’ ωραία
η πιο καλή παρέα
εγώ και η χαρά.
Τι χαρά τα δικά σου χέρια
μου φέραν καλοκαίρια
μου δώσανε φτερά.