Κάποτε μέσα στο ντουνιά
θα ξανανταμωθούμε
να κάτσουμε σε μια γωνιά
και να τα ξαναπούμε.
Τότε θα νιώσεις το βαρύ
το σφάλμα που `χεις κάνει
μα να προλάβει δεν μπορεί
κανείς χαρά που χάνει.
Κάπου θα τα ξαναπούμε
μες στα χρόνια που θα φύγουν
κάπου θα ξαναβρεθούμε
μόνο τα βουνά δε σμίγουν.
Κάποτε, κάπου θα σε βρω
και θα σου το θυμίσω
πως μια αγάπη θησαυρό
είχες αφήσει πίσω.
Κι αν το μετάνιωσες πολύ
θα `ναι αργά πια πάει
όταν ραγίσει το γυαλί
ποτέ πια δεν κολλάει.