De regen druppelt droef op de tegels van 't trottoir
Dag droeve regen, ik voel me al zo naar
En nou kom jij ook nog drenzen in mijn straat
De regen druppelt droef op de plassen in de goot
Een vogel die daar net nog zijn minneliedje floot
Trekt zich terug in zijn vogelcelibaat
Wat helpt ook fluiten tegen zo een grauwe lucht
Ik kijk naar buiten, zie de regen en ik zucht
Een dag zonder jou is een dag zonder zon
De lucht is zo grauw zonder jou, Marion
Ik zit voor het raam en ik neurie je naam
Zonder jou, Marion, is de dag zonder zon
De regen tekent zinloze figuren op mijn ruit
Dag droeve regen, Marion is er op uit
Om witte schoenen te gaan kopen in de stad
Een draaiorgel verspilt zijn sjingeleboem aan paraplu's
Het jengelen van dat orgel in die regen heeft iets cru's
Muziek is niet gewenst, men is te nat
Wat helpt muziek ook tegen zo een grauwe lucht
Melancholiek kijk ik naar buiten en ik zucht
Een dag zonder jou is een dag zonder zon
De lucht is zo grauw zonder jou, Marion
Ik zit voor het raam en ik neurie je naam
Zonder jou, Marion, is de dag zonder zon
De regen houdt nu op, maar de mensen blijven nat
Dag natte mensen, ik ben het wachten zat
Ik ga rustig zitten lezen op het balkon
Die vogel zingt zijn zinneloze minneliedje weer
Waar heeft zo'n beest nou zin in, straks heeft 'ie geen adem meer
Dan kan hij fluiten naar zijn vogel Marion
Wat is wachten toch ellendig voor een man
Maar waarachtig... in de verte komt ze an
Een dag zonder jou was een dag zonder zon
De lucht was zo grauw zonder jou, Marion
Ik zat voor het raam en ik neuriede je naam
Zonder jou, Marion, was de dag zonder zon