Μεσ’ τη νύχτα μεσ’ τη μπόρα
μεσ’ τη κοσμοχαλασιά
ένας ναύτης ταξιδεύει
για να φύγει στα μακριά.
Καπετάνιε, καπετάνιε
γύρνα πίσω στη στεριά
πριν σε πάρουν οι βοριάδες
και σε ρίξουν στα βαθιά.
Φίλους έχω τους βοριάδες
το θαλασσινό νερό
μα φοβάμαι τους ανθρώπους
στη στεριά να μη πνιγώ.