Άφτιαστο και αστόλιστο
του χάρου δε σε δίνω
στάσου με το ροδόνερο
την όψη να σου πλύνω
Αχ, μήπως και του χάροντα
καθώς θα σε κοιτάξει
μην του φανείς αχάιδευτο
και σε παραπετάξει
Το τελευταίο χτένισμα
με τα χρυσά τα χτένια
πάρτε απ’ τη μανούλα σας
μαλλάκια μεταξένια