Λουδοβίκος των Ανωγείων - Για τη μητέρα 歌词

Κι όταν έσβησε,
κι όταν έσβησε την αποθέσαμε στη γη.

Άνθη φυτρώνουν,
πεταλούδες φτερουγίζουν
πάνωθέ της.
Ήτανε τόσο ελαφριά
που μόλις άγγιζες το χώμα.

Πόσος πόνος,
πόσος πόνος χρειάστηκε
για να την κάμει
τόσο ανάλαφρη.

Κι όταν έσβησε,
κι όταν έσβησε την αποθέσαμε στη γη.
这个歌词已经 226 次被阅读了