Τι και αν κοιμόμαστε
στο ίδιο προσκεφάλι
πάλι το ξέρω σκέφτεσαι
κι η πίκρα μου είναι μεγάλη.
Σαν δυο ξένοι στο ίδιο κρεβάτι
νύχτες τώρα περνάμε μαζί
για ένα πείσμα και ένα γινάτι
η αγάπη μας τώρα δεν ζει.
Σ’ αυτό το φτωχοκρέββατο
σ’ είχα σφιχταγκαλιάσει,
δακρύσαμε πονέσαμε
μα τώρα σ’ έχω χάσει.
Σαν δυο ξένοι στο ίδιο κρεβάτι
νύχτες τώρα περνάμε μαζί
για ένα πείσμα και ένα γινάτι
η αγάπη μας τώρα δεν ζει.