Γραφτό ήταν η αγάπη μας να μπει στα πρωτοβρόχια,
η φλόγα σβήνει στο νερό κι ο έρωτας στη φτώχεια.
Τώρα πας με κείνους που ‘χουν παραδάκια,
ας πεθάνουμε κι εμείς τα φτωχαδάκια,
ας πεθάνουμε κι εμείς τα φτωχαδάκια.
Γραμμή στα νιτερέσα μου, με δέρνει μαύρη γκίνια
κι η φτώχεια φέρνει στην καρδιά, του χωρισμού την γκρίνια.
Τώρα πας με παραλήδες τα βραδάκια,
ας πεθάνουμε κι εμείς τα φτωχαδάκια,
ας πεθάνουμε κι εμείς τα φτωχαδάκια.
Το παρελθόν λησμόνησες, που μ’ είδες, πού με ξέρεις
και σ’ όλους λες πως μ’ άφησες γιατί είμαι χασομέρης.
Τώρα πας με χουβαρντάδικα παιδάκια,
ας πεθάνουμε κι εμείς τα φτωχαδάκια,
ας πεθάνουμε κι εμείς τα φτωχαδάκια.