Δεν ήμουν έτσι πριν σε γνωρίσω,
δεν ήμουν έτσι πριν σ’ ανταμώσω,
όλο τον κόσμο θέλω να βρίσω,
μου ’ρχεται έτσι να σε σκοτώσω.
Έρχεσαι, παίζεις με την καρδιά μου,
παίζεις με τ’ άγια και ιερά μου·
κι όλο τον κόσμο θέλω να βρίσω,
δεν ήμουν έτσι πριν σε γνωρίσω.
Δεν είσαι έρωτας εσύ,
είσαι μαρτύριο,
το παραμύθι μου εσύ,
το πιο μυστήριο.
Αν είσαι έρωτας εσύ
τότε η αγάπη με μισεί.
Δεν είσαι έρωτας εσύ,
είσαι μαρτύριο.
Δεν ήμουν έτσι πριν σ’ αγαπήσω,
μ’ έχουνε χάσει γνωστοί και φίλοι.
Δώσ’ την καρδιά μου, δώσ’ τη μου πίσω
νά ’ρθει το γέλιο στα δυο μου χείλη.
Έρχεσαι, παίζεις με την καρδιά μου,
παίζεις με τ’ άγια και ιερά μου·
κι όλο τον κόσμο θέλω να βρίσω,
δεν ήμουν έτσι πριν σε γνωρίσω.
Δεν είσαι έρωτας εσύ,
είσαι μαρτύριο,
το παραμύθι μου εσύ,
το πιο μυστήριο.
Αν είσαι έρωτας εσύ
τότε η αγάπη με μισεί.
Δεν είσαι έρωτας εσύ,
είσαι μαρτύριο.