Er voert een stenen trap omlaag, omlaag tussen stenen en doden
De Wiener Graben wordt het graf, van partisanen en joden
Ze dragen de stenen op hun rug, de stenen waaraan ze bezwijken
Uit deze hel keert niemand terug, de levenden zijn hier al lijken
Hier hoorde Antonis toen een stem waarop niemand antwoord kon geven
Oh kameraad oh kameraad, help mij hieruit ik wil leven
Maar hier in de diepte van de mijn, mag niemand om menselijkheid vragen
Wat medelijden wordt hier pijn, zwaarder dan steen om te dragen
De jood is gevallen in de mijn en lag waar zovelen reeds lagen
Antonis heeft zijn stem gehoord en het dubbel gewicht toen gedragen
Antonis is mijn naam, ik draag de last van degenen die vallen
Als je een man bent kom omlaag en draag deze last met ons allen