Συγχώρησε με,
είχες πει στο πρώτο λάθος
δε φταις εσύ μα σε παρέσυρε το πάθος.
Κι εγώ σε ένιωσα
και σου ‘δωσα αγάπη
μα μου ξανάφερες στα μάτια μου το δάκρυ.
Δεν αλλάζεις με τίποτα εσύ,
θες εμένα και τον εραστή.
Θες ο ρόλος σου να ‘ναι διπλός
μα εγώ δεν μπορώ δυστυχώς.
Είπες πως όλα
γίναν πλέον περασμένα
και ότι έχεις στη ζωή μόνο εμένα.
Και εγώ σ’ αγκάλιασα
και είπα μη φοβάσαι
μα συνεχίζεις με τον άλλο να κοιμάσαι.
Δεν αλλάζεις με τίποτα εσύ,
θες εμένα και τον εραστή.
Θες ο ρόλος σου να ‘ναι διπλός
μα εγώ δεν μπορώ δυστυχώς.