Ξαγρύπνησα για τα δικά σου μάτια,
έκλαψα με τα πικρά σου δάκρυα,
πόνεσα για τις δικές σου τις πληγές,
κι’ όμως καρδιά μου εσύ σε τίποτα δε φταις.
Αυτό το τρένο δε θα γυρίσει ποτέ,
δεν ξέρω που πηγαίνει.
Αυτό το τρένο δε θα γυρίσει ποτέ,
γιατί είναι μια ζωή χαμένη.
Αμάρτησα πολύ που σε αγάπησα,
πληγώθηκα βαθειά που δε σε κράτησα,
μετάνοιωσα πικρά που σ’ έκανα νσ κλαις,
κι’ όμως καρδιά μου εσύ σε τίποτα δε φταις.