Μια γκρίζα σκιά πέφτει από τον ουρανό
Στις νύχτες στον καθρέφτη την βλέπω μόνο εγώ
Μια γκρίζα σκιά βάφει το άδειο σκηνικό
Μες την ομίχλη γλιστράει κρυφά και την ακολουθώ
Στα σκοτάδια περπατάμε χέρι χέρι και μιλάμε
Μα είναι στιγμές που μου ξεφεύγει και ενώ την κυνηγώ
Στο φως μόλις βγαίνω, συνειδητοποιώ
Πως η σκιά αυτή είμαι εγώ
αλλού τρέχω να κρυφτώ
από όλα αυτά που μέσα μου κρατώ
και τη σκιά μου κυνηγώ
που είναι το άλλο μου εγώ
και της ζητάω να σου πει όσα δεν τολμώ
Μια γκρίζα σκιά, γκρίζα σκιά θα `μαι
Μια γκρίζα σκιά, γκρίζα σκιά θα `μαι
Μια γκρίζα σκιά αν δε σου πω το σ’ αγαπώ
Μια γκρίζα σκιά πέφτει στο χρόνο τον κενό
Στην χώρα των σκιών που μένει ξωπίσω της και εγώ
Να έρθει να σε βρεί της φωνάζω αλλιώς ας χαθεί
Ας διαλυθεί στα μάτια της όμως διαβάζω
Την λύση έχω εγώ
Μια γκρίζα άδικα κυνηγώ αφού ξέρω πως...
Πως η σκιά αυτή είμαι εγώ...
Μια γκρίζα σκιά, γκρίζα σκιά θα `μαι
Μια γκρίζα σκιά, γκρίζα σκιά θα `μαι