Πατέρα μου, τα μεροκάματά σου
μ’ ανέθρεψαν, με σπούδασαν, μα εγώ
ξεμάκρυν’ απ’ τα τίμια βήματά σου
και σβήνω μ’ ένα θάνατο αργό.
Χάνεται η ζωή μου
στ’ άγριο σταυροδρόμι.
Δόλιε μου πατέρα
σου ζητώ συγγνώμη.
Πατέρα μου, εγώ σ’ έχω γεράσει
και σ’ έκανα και έκλαψες πολύ.
Εσύ ούτε ψωμί έχεις χορτάσει
για να ’χει ο γιος σου αγάπη και φιλί.