Είναι n νύχτα με τα θαύματα
νύχτα ν' αρπάξεις,
απόψε οι σκιές γυρνούν στο σώμα
αν με θες σ' έναν καθρέφτη να κοιτάξεις.
Όλα απόψε θα' ναι πλάνη
πλασμένα γι' αυτόν τον χώρο της σελήνης
το ξέφρενο ντέφι τα κομμάτια του μαζεύει
ο κόσμος απ' το Ζάππειο ως του Στρέφη.
Αυτή η νύχτα θα' ναι αιώνας
που αρνήθηκε τις μέρες,
θα σε βρω κι εγώ στο πλήθος, σ' ένα στάδιο,
μες το ρεύμα αυτό θα 'ρθω κοντά σου κόντρα
θα µ' ακούσεις απ' το ράδιο.
Απ' τ' αόρατά του φόντα
το τραγούδι αυτό γυρεύει κάθε απόντα
Είναι n νύχτα με τα θαύματα
πες τ' όνομά μου,
του κόσμου το μπαλέτο
βουλιάζει σαν φινάλε στα όνειρα μου
Κανέναν μην ρωτάς
της φωτιάς την εξουσία εσύ κρατάς,
που θέλεις να με πας
μες τα υπόγεια αυτής της νύχτας
που κυβερνάς.
Μια λάμψη ‘γίναν όλα
στις τροχιές των οριζόντων
που αγγίζω τώρα.
Την νύχτα κλέψανε δυο πυροβάτες
θα λεν στο μέλλον
όλοι αυτοί που ζουν με ξένες πλάτες,
ονειροκρίθηκαv δυο ερωτευμένοι
δυο πειρατές σ' όλη την γη επικηρυγμένοι.
Μια νύχτα ‘γίναν όλα
στα σημάδια της παλάμης σου
τα ηλεκτροφόρα.
Αυτή n νύχτα φταίει
που όλη η χώρα έχει σαλπάρει
και για πάντα πλέει.